Η Κάντανος είναι η ιστορική έδρα του δήμου Κανδάνου – Σελίνου και είναι κτισμένη στο κέντρο της επαρχίας Σελίνου, σε ένα λεκανοπέδιο. Απέχει 52 χιλιόμετρα από τα Χανιά και 15 χιλιόμετρα από την Παλαιόχωρα. Είναι κυρίως αγροτική και κτηνοτροφική περιοχή με 1000 περίπου κατοίκους και κυριότερο προϊόν της είναι το ελαιόλαδο.
Πολλά, μάλιστα, από τα ελαιόδεντρα της περιοχής είναι αιωνόβια και μεγάλου μεγέθους. Το όνομα της προέρχεται από το αρχαίο «Καντανία» που σημαίνει «Πόλη της νίκης». Ωστόσο, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι προέρχεται από τη λέξη «Κάντορες» που σημαίνει κρατούντες.
Η Κάντανος άκμασε στα βυζαντινά χρόνια, γεγονός που αποδεικνύεται από το μεγάλο πλήθος βυζαντινών εκκλησιών. Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε μερίδιο συμμετοχής, αντίστασης και θυσίας. Στις 3 Ιούνη 1941 οι Ναζί έκαψαν και ισοπέδωσαν την Κάντανο σε αντίποινα για την ένοπλη αντίσταση που έδειξαν οι κάτοικοι, καθώς οι τελευταίοι αντιστάθηκαν στο χωριό Φλώρια και στο φαράγγι της Καντάνου και σκότωσαν 25 Γερμανούς. Οι Ναζί άφησαν δε τρεις επιγραφές, μοναδικά ιστορικά μνημεία σε όλη την Ευρώπη, γιατί όπου αλλού κατέστρεψαν οι Ναζί δεν άφησαν και δεν τόνισαν τόσο πολύ τη αντίσταση που συνάντησαν. Τοποθέτησαν τις δύο πινακίδες – επιγραφές στις εισόδους της Καντάνου από Χανιά και Παλαιόχωρα και την τρίτη, που είναι από μάρμαρο, την έφεραν στην Κάντανο το 1943 προοριζόμενη προφανώς για το μνημείο που θα κατασκεύαζαν. Μαρμάρινα αντίγραφα των πινακίδων που άφησαν οι Γερμανοί βρίσκονται σήμερα στο μνημείο στην πλατεία του χωριού, το οποίο κτίστηκε από την αρχή μετά το τέλος του πολέμου.
Για τη διαρκή παρουσία της Καντάνου και των κατοίκων της στην ιστορία όλων των εποχών, πολλές μεγάλες πόλεις της Ελλάδας έχουν δώσει το όνομα της σε δρόμους και πολλά ριζίτικα τραγούδια αναφέρονται στους αγώνες των κατοίκων της για ελευθερία.
